حجت الاسلام کاظم لطفیان مدیرکل تبلیغات اسلامی خراسان جنوبی روز چهار شنبه 19خرداد ماه 95 یادداشتی با عنوان « حجاب اسلامی راهی برای رسیدن به امنیت اجتماعی » را در شماره 3524 روزنامه آوای خراسان جنوبی چاپ بیرجند بررسی کرد.

در ادامه این مطلب آمده است: حجاب اسلامی، صدفی است گرانبها که گوهر پاک فرشته‌های زمین را در خود جای داده است.
انسان محجوب، از بین احکام شریعت و خواسته‌های نفسانی، احکام شریعت را انتخاب و این انتخاب به روحیه تفکر و رفتار او حال و هوایی دیگر می‌بخشد و ظاهر او نیز از آن متأثر می‌شود.
در پرتو حفظ حجاب، کرامت انسانی پدیدار و مروارید وجود آدمی در هیبت نجابت و وقار تجلی می‌یابد.
پوشیدگی انسان نمود بارز پرهیزگاری اوست که در پرتو آن الگوی جامع مسلمانی تحقق پیدا می‌کند.
بی‌تردید، رعایت پوشش اسلامی از سوی زنان و مردان مسلمان، یکی از مؤلفه‌های مهم سامان دهنده روابط سالم اجتماعی است که در پرتو آن جاذبه‌های ذاتی را در درون خانه به رخ همسران می‌کشد و از این راه به استواری بنیان خانواده کمک می‌کند.
در جامعه‌ای که برهنگی زن و مرد عادی جلوه کرده است، هر زن و مردی همواره در حال مقایسه است؛ مقایسه آن‌چه دارد، با آن‌چه ندارد و این مقایسه آتش هوس را در زن و شوهر شعله‌ور ساخته و بنیان خانواده را به فروپاشی رهسپار می‌کند.
امروز کمتر کسی است که از دغدغه خانواده‌ها برای حجاب و عفاف اعضا ، بویژه فرزندان ناآگاه باشد.
همگان می‌دانند که در پرتو حفظ حجاب است که جامعه در دامان ارزش‌های اسلامی به آرامش خواهد رسید.
آرمان‌شهر اسلامی نیز در همین بستر شکل خواهد گرفت، اکنون که به دلایل گوناگون، آسیب‌های اجتماعی تصویر نازیبایی از جامعه اسلامی را به تصویر کشیده، موضوع عفاف و حجاب یکی از جدی‌ترین دغدغه‌هایی است که دلسوزان جامعه ایرانی را نگران کرده است.
با کمال تأسف، روز به روز دامنه هنجارشکنی در جامعه گسترش یافته و ابعاد گوناگون بدحجابی در معرض دید عموم قرار می‌گیرد، شوربختانه‌تر این که در پرتو این پدیده زشت، تقدس‌زدایی از ارزش‌ها نیز دنبال می‌شود.
همانطور که در روزهای اخیر، شادی صدر که روزگاری سردبیر پیشین روزنامه منتسب به جامعه زنان بود، با حالتی جنون‌آمیز و به‌صورت نیمه‌عریان بر نشیمن‌گاهی تکیه زد و مقدس‌ترین آموزه‌های جامعه اسلامی را مورد تمسخر و اهانت قرار داد.
به دست گرفتن جام شراب، بدن نیمه عریان و اهانت به مقدسات را از کدامین رهگذر باید تحلیل نمود؟
پرسشی که باید به آن پاسخ داده شود این است که ریشه این ناهنجاری کجاست؟
آیا دستاورد دنیای ارتباطات و مدرنیسم است که جامعه دینی را تهدید و انحرافات فردی و اجتماعی فراوانی را به بار آورده، یا پیامد عملکرد نادرست نهادهای اجتماعی، از جمله نهاد پرارج خانواده است؟!
خوانش پیاپی این موضوع و پردازش آن در جامعه، دیدگاه‌های گوناگون و بازتاب‌های متنوعی به دنبال داشته به گونه‌ای که برخی معتقدند پی‌گیری و احیای حدود الهی از جمله وظایف حاکمان و نهادهای اجتماعی مانند کانون خانواده است و برخی نیز در لابلای شعارهای به اصطلاح متمدنانه، بر این باورند که مسأله حجاب یک مسأله فردی و شخصی است نه حکومتی!
دیدگاه نخست به عموم ملت غیرتمند ایران بویژه مسئولان خدوم نظام اسلامی تعلّق دارد.
نتایج نظرسنجی مرکز اطلاعات و آمار شورای فرهنگی و اجتماعی زنان حاکی از آن است که بیش از 80 درصد افراد معتقدند واجب بودن حجاب مصونیت می‌آورد و نیز آن را دلیل احترام به مقام زن می‌دانند و بیش از 75 درصد معتقدند که حجاب اسلامی، تحکیم بنیان خانواده را در پی خواهد داشت.
دیدگاه دوم به کسانی تعلق دارد که نگرش سیاسی داشته واز تاختن به ارزش‌های دینی و ملّی، نگرانی به خویش راه نمی‌دهند و با ترویج اباحه‌گری از اهمیت آن می‌کاهند.
اینان در تب خودباختگی غربی و غفلت‌زدگی، خواهان پذیرش بی‌چون و چرای ارزش‌ها و هنجارهای غربی در این زمینه‌اند!
این مسأله تا آن‌جا اهمیت پیدا می‌کند که زلف برخی سیاستمداران در گفتگوهای سیاسی و اجتماعی بدین موضوع گره می‌خورد و شماری از سیاستمداران، رسالت حکومت را از هدایت مردم به بهشت جدا دانسته و در این رهگذر، موضوع حجاب را امری فردی قلمداد نموده و برای هیچ نهادی، حق دخالت در نهادینه سازی آن قائل نیستند.!!
خوانش تاریخی موضوع عفاف و حجاب نیز بی تأثیر در اهمیت آن نخواهد بود، چرا که حافظه تاریخی ملت سرشار از رویدادهایی است که در جهت تحکیم و یا رهاسازی مسأله حجاب در جامعه اتفاق افتاده است.
آیا می‌شود روزگاری را که مردم غیرتمند ایران برای دفاع از ناموس و در اعتراض به توطئه رضاخان به خیابان‌ها ریختند و جان خویش را فدای نهادینه‌سازی ارزش‌های دینی و ملی نمودند را فراموش کرد؟
آیا می‌توان پذیرفت که پیگیری الگوی کشورهایی مانند اندونزی و مالزی و یا حتی لبنان مدلی کارآمد برای کشورمان باشد؟
نباید فراموش کنیم که ملت ایران در طول تاریخ نشان داده است که در رابطه با حجاب و عفاف و استحاله ارزش‌ها ذره‌ای کوتاهی نکرده و این افتخار تاریخی در مسیر دفاع از هنجارهای اسلامی را به نام خویش ثبت نموده است.
جای تأسف است که آن‌چه اکنون در این زمینه بدان دامن زده می‌شود، جریان اباحه ‌گری است که از استحاله ارزش‌ها نیز خطرناک‌تر می‌باشد.
مگر نه این است که سقوط پایه‌های اخلاقی، کشف خانه‌های فساد، کشف مواد افیونی، کشف دستگاه‌های فراوری مشروبات الکلی، انتشار فیلم‌های مبتذل و غیر اخلاقی دارای ابعاد پیچیده‌ای گشته و بی توجهی به آن، تهدیدی ملی برای جامعه به شمار می‌رود؟
بد نیست بدانیم اولین زمزمه‌های مخالفت با حجاب در زمان قاجاریه و سفرهای تفریحی ناصرالدین شاه آغاز و در زمان رضاخان به اوج رسید که از دیدن امان‌اله‌خان پادشاه افغانستان و همسر بی‌حجاب وی - ثریا- ذوق‌زده شد و در سفر به ترکیه به این نتیجه باطل رسید که ترکیه راه پیشرفت خویش را از طریق کشف حجاب دنبال نموده است، لذا ما نیز همین کار را انجام می‌دهیم.
رضاخان پس از این سفر، وزیران خود را احضار و به آنان گفت: ما باید صورتاً و سنتاً غربی شویم و در قدم اول، کلاه‌ها تبدیل به شاپوری شود و نیز باید شروع به برداشتن حجاب زن‌ها نماییم، اما چون برای عامه مردم دفعتاً مشکل است که اقدام کنند، شما وزرا و معاونان باید پیشقدم شوید و هفته‌ای یک بار با خانم‌های خود در کلوپ ایران جمع شوید.
مخالفان محترم طرح نهادینه‌سازی عفاف باید توجه داشته باشند که اکنون حدود هشتاد سال از فاجعه کشف حجاب در این کشور می‌گذرد و ترکیه آن روز به پایان مسیر کشف حجاب نزدیک شده بود، اما آیا امروز ایران در دنیا تمدن‌ساز است یا ترکیه؟
تحلیل شما از روی کارآمدن پیاپی اسلام‌گرایان در ترکیه چیست؟ جز این است که آنان در این مسیری که آتاتورک بدان کمر همت بست، چیزی جز ولنگاری و فساد ندیده‌اند؟
ملت ایران به دنبال نگرش وحیانی در موضوعات اجتماعی است و در پرتو آن حیات طیبه را رهگیری می‌کند.
در این راستا حجاب و عفاف را دو گوهر گران‌بها می‌داند که برای تکامل جامعه امری حیاتی و ضروری است، در جامعه ما معمولاً عفاف و حجاب در کنار یکدیگر به کار برده می‌شود که در برگیرنده همه افراد جامعه اعم از زن و مرد می‌باشد.
حجاب عبارت است از حرمت قایل شدن برای زن که نامحرمان او را از دید غیر انسانی ننگرند، و عفاف نیز حالتی درونی است که توسط آن از غلبه شهوت جلوگیری می‌شود. بنابراین عفاف، حجاب درون است و حجاب پوشش بیرونی و ظاهری و به تعبیر دیگر حجاب میوه عفاف و عفاف ریشه حجاب است.
چنان‌چه همگان تلاش نمایند تا این واجب الهی نهادینه شود، آثار و برکاتی زیادی را به همراه خواهد داشت که به برخی از آنان اشاره می‌گردد:
1. امنیت 2. افزایش احساس خود ارزشمندی 3.رشد روانی - اجتماعی 4. تعدیل غرایز خودنمایی و تبرج 5. محافظت ار عواطف انسانی زنان 6. پایبندی به اصول اخلاقی و انسانی 7. تحکیم بنیان خانواده.
به امید روزی که همه ارزش‌های دینی در جامعه اسلامی نهادینه شود.

منبع : خبرگزاری ایرنا